Koper włoski nazywany także fenkuł włoski (Foeniculum vulgare) to dwuletnia roślina zielna z rodziny selerowatych. W warunkach naturalnych rośnie w rejonie Morza Śródziemnego (Europa, Azja, Afryka). Obecnie występuje na prawie wszystkich kontynentach.
Informacje o koprze włoskim
Pierwsze wzmianki o koprze włoskim znajdujemy w Nowym Testamencie oraz w staroegipskim papirusie medycznym, z około 1550 r.p.n.e. Starożytni Grecy i Rzymianie koper włoski stosowali na ból głowy, kolki i choroby skóry.
Koper włoski składa się z grubego korzenia, mięsistej bulwy przypominającej cebulę, łodygi osiągającej 2 metry, liści i żółtych kwiatów. Wszystkie części tej rośliny zielnej są jadalne. Powszechnie uprawiany jest w przydomowych ogródkach, ogrodach warzywnych lub ogródkach zielarskich do celów kuchennych. Suche owoce (surowiec zielarski) o intensywnym, słodkawym, anyżowym zapachu i słodko-ostrym smaku, uznawane są za roślinę leczniczą i przyprawową.
Co jeszcze zawiera koper włoski?
Koper włoski bogaty jest w witaminy, składniki mineralne, olejki lotne posiadające właściwości prozdrowotne. Nasiona kopru są źródłem witaminy A, K, witaminy E, witaminy C. Fenkuł włoski jest bogaty w potas, jest ważnym źródłem wapnia, fosforu i sodu. Zawiera selen, magnez, żelazo i cynk.
Łodyga, liście, owoce, nasiona wykorzystywane są w tradycyjnej medycynie, w różnych postaciach, w leczeniu wielu chorób.
1.Nasiona kopru włoskiego skutecznie łagodzą dolegliwości towarzyszące wzdęciom, ułatwiają usuwanie gazów z organizmu.
- stymulują aktywność perystaltyczną jelit (odruch mięśniowo-nerwowy, wspierany przez substancje uczestniczące w procesie trawienia)
- olejki eteryczne nasilają wydzielanie soków trawiennych.
2. Podstawowe substancje odżywcze, naturalnego pochodzenia wspierają układ oddechowy.
- zmniejszają lepkość i ułatwiają usuwanie wydzieliny,
- oczyszczają drogi oddechowe ze śluzu,
- usprawniają prawidłowe funkcjonowanie nabłonka w układzie oddechowym człowieka.
3. Potas zawarty w koprze wzmacnia naczynia krwionośne, chroni przed obkurczaniem.
4. Antyoksydanty z nasion kopru włoskiego mają właściwości przeciwwirusowe, przeciwzapalne, przeciwgrzybicze.
5. Przeciwutleniacze spowalniają proces starzenia, chronią organizm przed różnymi nowotworami tj. rak piersi, żołądka, skóry…..
6. Kilka łyżek nasion kopru włoskiego (witamina A) wprowadzone do diety wspomagają zdrowie oczu.
7. Selen, minerał rzadko spotykany w owocach i warzywach oczyszcza krew.
8. Koper włoski to idealny składnik diety niskoenergetycznej, polecany jest osobom z otyłością.
9. Koper włoski łagodzi kolkę niemowlęcą (warto jednak podawać zioła ostrożnie).
10. Wskazany jest w stanach depresyjnych.
Koper w kuchni
Koper używany jest jako aromat do wypieków, przyprawa do ciasta, chleba, do sałatek, różnych gatunków sera, sosów mięsnych, ryb i zup rybnych (np. bouillabaisse z ryb Morza Śródziemnego). W Europie Południowej dodawany jest do twarogu. Liście kopru nadają pikantny smak ziemniakom gotowanym w skórce – na portalu kulinarnym www.dine.pl można znaleźć wiele przepisów na ziemniaki z koprem włoskim. Nasiona kopru używane są jako aromat likierów, napojów alkoholowych, dodawane są także do kiszonej kapusty.
Ta popularna przyprawa o charakterystycznym zapachu, łączona jest często z koprem ogrodowym, czosnkiem, cebulą i innymi ziołami.
Koper ma zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym, a naturalne olejki eteryczne wykorzystywane są w przemyśle perfumeryjnym.
Ciekawostki
1. Koper włoski jest atrakcyjną rośliną dla pszczół, owadów, motyli i ptaków. Kwiaty kopru zapewniają nektar, pyłek i nasiona. Jest bezpieczny dla zwierząt domowych.
2. W krajach Azji Południowej (Indie, Pakistan) prażone nasiona kopru stosowane są do odświeżania oddechu.
3. Barwnik pozyskiwany z liści, stosowany jest jako barwnik spożywczy.
4. Koper przyjmowany przez dłuższy czas powoduje nadwrażliwość na promienie słoneczne.
5. Ciepłe okłady z kopru włoskiego są stosowane na zmęczone oczy (łyżeczka kopru zalana wrzątkiem).
6. Pyłek kopru włoskiego może powodować alergię (katar, kichanie, zaczerwienienie oczu, podrażnienie gardła).
7. Należy zachować ostrożność podczas stosowania antybiotyków w leczeniu zapalenia dróg moczowych i infekcji dolnych dróg oddechowych.